import requests

from fpdf import FPDF

import arabic_reshaper

from bidi.algorithm import get_display

# 1. Download Persian Font (Vazirmatn)

font_url = "https://raw.githubusercontent.com/rastikerdar/vazirmatn/master/fonts/ttf/Vazirmatn-Regular.ttf"

font_path = "Vazirmatn-Regular.ttf"

try:

response = requests.get(font_url)

with open(font_path, "wb") as f:

    f.write(response.content)

print("Font downloaded successfully.")

except Exception as e:

print(f"Error downloading font: {e}")

# 2. Text Content (Persian Translation)

content = """

کاربرد شیمی در دندانپزشکی

فهرست مطالب

خلاصه

پیشینه تاریخی

حوزه‌های کلیدی شیمی در دندانپزشکی

مواد دندانی

فرآیندهای شیمیایی در دندانپزشکی

پوسیدگی دندان و معدنی‌سازی مجدد

حساسیت‌های شیمیایی در مراقبت‌های دندانی

کاربردها

مواد ترمیمی

درمان‌های پیشگیرانه

اقدامات بالینی

تحقیق و توسعه

تحقیق و نوآوری‌ها

تکامل مواد دندانی

نوآوری‌های اخیر در فناوری‌های دندانپزشکی

نانوتکنولوژی

مواد زیست‌فعال

مواد هوشمند

پاسخ به چالش‌ها در آموزش دندانپزشکی

نقش همکاری بین‌حرفه‌ای

تلفیق آموزشی

مروری بر تدوین برنامه درسی در دندانپزشکی

یادگیری فعال و روش‌های نوین تدریس

تلفیق حوزه‌های گوناگون دانش

شناسایی مفاهیم آستانه‌ای

رویکرد یادگیری مبتنی بر مسئله (PBL)

خلاصه

کاربرد شیمی در دندانپزشکی طیف وسیعی از اقدامات و نوآوری‌ها را در بر می‌گیرد که به طور قابل توجهی مراقبت‌های بهداشت دهان و دندان را ارتقا می‌دهند. متخصصان دندانپزشکی با بهره‌گیری از اصول شیمی، قادر به توسعه و استفاده از مواد و تکنیک‌های پیشرفته‌ای هستند که نتایج درمان بیماران را بهبود می‌بخشد و این رشته را به دلیل تأثیرش بر هر دو حوزه پیشگیری و دندانپزشکی ترمیمی برجسته می‌سازد. در طول سال‌ها، شیمی شکل‌دهنده‌ی تکامل مواد دندانی مانند آمالگام‌ها، رزین‌های کامپوزیت و مواد زیست‌فعال بوده است که برای درمان‌های مؤثر و ترمیم‌های زیبایی در دندانپزشکی مدرن حیاتی هستند [1][2][3].

توسعه تاریخی شیمی دندانپزشکی بازتاب‌دهنده‌ی پیشرفت‌های چشمگیر در علم مواد است که از مواد ابتدایی به جایگزین‌های مصنوعی پیچیده گذر کرده است. این تکامل ناشی از درک عمیق‌تر برهم‌کنش‌های شیمیایی بین مواد دندانی و بافت‌های بیولوژیکی بوده که در نهایت منجر به نوآوری‌هایی شده است که دوام، ایمنی و اثربخشی درمان‌های دندانپزشکی را افزایش می‌دهند. به عنوان مثال، معرفی کامپوزیت‌های بر پایه رزین و نانومواد، دندانپزشکی ترمیمی را با ارائه راهکارهایی که از نظر زیبایی خوشایندتر و کاربردی‌تر هستند، متحول کرده است [3][4][5][6].

حوزه‌های کلیدی شیمی در دندانپزشکی شامل فرمولاسیون و کاربرد مواد ترمیمی، درمان‌های پیشگیرانه و درک فرآیندهای شیمیایی پشت پوسیدگی دندان و معدنی‌سازی مجدد است. برای مثال، درمان‌های فلوراید از خواص شیمیایی برای ترویج معدنی‌سازی مجدد مینای دندان استفاده می‌کنند که به طور قابل توجهی به تلاش‌های پیشگیری از پوسیدگی، به ویژه در بیماران جوان کمک می‌کند. علاوه بر این، پیشرفت‌ها در زمینه حساسیت‌های شیمیایی منجر به توسعه مواد زیست‌سازگار شده است که نیازهای بیمارانی را که ممکن است به مواد دندانی مرسوم واکنش نامطلوب نشان دهند، برطرف می‌کند [7][8][9][10].

با وجود این پیشرفت‌ها، این رشته خالی از بحث و جدل نیست، به ویژه در مورد ایمنی مواد خاصی مانند آمالگام دندانی که حاوی جیوه است. بحث پیرامون استفاده از آن باعث تحقیقات مداوم در مورد مواد جایگزینی شده است که ایمنی بیمار را بدون به خطر انداختن کارایی درمان در اولویت قرار می‌دهند [2][9][10]. همزمان با ادامه تکامل تلفیق شیمی در دندانپزشکی، این علم نقش مهمی در شکل‌دهی آینده حرفه دندانپزشکی ایفا می‌کند و بر اهمیت همکاری بین‌رشته‌ای و تحقیقات مداوم در دستیابی به مراقبت بهینه از بیمار تأکید دارد [5][6][11].

پیشینه تاریخی

کاربرد شیمی در دندانپزشکی در طول قرن‌ها به طور قابل توجهی تکامل یافته و منعکس‌کننده پیشرفت‌ها در علم مواد و درک بهداشت دهان است. در ابتدا، مواد دندانی ابتدایی بودند و اغلب شامل مواد طبیعی مانند طلا و عاج می‌شدند که برای پر کردن و پروتزها استفاده می‌شدند. اولین استفاده مستند از آمالگام، که مخلوطی از فلزات است، به اوایل قرن نوزدهم باز می‌گردد و لحظه‌ای محوری در ادغام شیمی در اقدامات دندانپزشکی را رقم زد [1].

با پیشرفت قرن بیستم، توسعه مواد مصنوعی دندانپزشکی را متحول کرد. معرفی کامپوزیت‌های بر پایه رزین جایگزین‌های زیبایی‌شناختی برای آمالگام‌های سنتی در اختیار دندانپزشکان قرار داد. این مواد نه تنها ادغام بصری بهتری با دندان‌های طبیعی ارائه دادند، بلکه دوام و عملکرد ترمیم‌های دندانی را نیز بهبود بخشیدند [2]. شیمی پشت این کامپوزیت‌ها شامل فرمولاسیون‌های پیچیده‌ای از مونومرها، آغازگرها و حلال‌ها بود که امکان پیوند بهتر و کاهش سمیت را فراهم می‌کرد [4].

در دهه‌های اخیر، نوآوری‌هایی مانند نانوتکنولوژی و مواد زیست‌فعال این رشته را بیشتر متحول کرده‌اند. نانومواد که با اندازه ذرات کوچک خود مشخص می‌شوند، در محصولات دندانی ادغام شده‌اند تا خواص مکانیکی و اثرات ضدباکتریایی را افزایش دهند که منجر به درمان‌های مؤثرتر می‌شود [2]. علاوه بر این، مواد زیست‌فعال که یون‌هایی مانند کلسیم و فسفات آزاد می‌کنند، بازسازی ساختار دندان را ترویج می‌کنند و درک پیچیده‌ای از شیمی و زیست‌شناسی را به نمایش می‌گذارند [2][5].

رابطه بین شیمی و دندانپزشکی با گسترش تحقیقات و پیشرفت‌های تکنولوژیکی همچنان عمیق‌تر می‌شود. امروزه، متخصصان دندانپزشکی از مجموعه‌ای از مواد و تکنیک‌های پیشرفته استفاده می‌کنند که همگی بر اصول شیمیایی استوار هستند تا مراقبت‌های جامع دهان و دندان را با اولویت ایمنی بیمار و اثربخشی درمان ارائه دهند [3][6]. این تکامل مداوم بر نقش حیاتی شیمی در شکل‌دهی دندانپزشکی مدرن و بهبود نتایج بیماران تأثیر دارد.

حوزه‌های کلیدی شیمی در دندانپزشکی

شیمی نقش مهمی در جنبه‌های مختلف دندانپزشکی ایفا می‌کند و بر همه چیز، از مواد مورد استفاده در روش‌های دندانپزشکی تا درک بیماری‌های دندانی تأثیر می‌گذارد. این بخش به بررسی چندین حوزه کلیدی می‌پردازد که در آنها شیمی برای علم دندانپزشکی ضروری است.

مواد دندانی

توسعه و کاربرد مواد دندانی ریشه عمیقی در شیمی دارد. این مواد باید شرایط سخت دهانی، از جمله نوسانات دما، تغییرات pH و استرس مکانیکی ناشی از جویدن را تحمل کنند.

آمالگام‌های دندانی: ترکیبی از فلزاتی مانند جیوه، نقره و قلع؛ آمالگام به دلیل دوام و مقرون‌به‌صرفه بودن انتخابی محبوب برای پر کردن دندان بوده است [2]. با این حال، نگرانی‌ها در مورد محتوای جیوه منجر به بررسی دقیق‌تر و جستجو برای مواد جایگزین شده است.

رزین‌های کامپوزیت: این مواد همرنگ دندان که از ترکیبی از ذرات پلاستیک و شیشه ساخته شده‌اند، به طور گسترده برای ترمیم‌های زیبایی استفاده می‌شوند. توانایی آن‌ها در تقلید ظاهر دندان طبیعی، آن‌ها را به انتخابی ارجح در دندانپزشکی مدرن تبدیل کرده است [2].

سرامیک‌ها و بیوسرامیک‌ها: سرامیک‌های دندانی، شامل موادی مانند پرسلن و زیرکونیا، به دلیل کیفیت زیبایی و زیست‌سازگاری شناخته شده‌اند. بیوسرامیک‌ها، مانند ترکیبات مبتنی بر کلسیم فسفات، به دلیل خواص بازسازی‌کننده خود، به‌ویژه در پرکردن کانال ریشه و ایمپلنت‌ها مورد توجه قرار گرفته‌اند [2][6].

فرآیندهای شیمیایی در دندانپزشکی

درک فرآیندهای شیمیایی در دندانپزشکی برای درمان‌های موفق حیاتی است.

زیست‌فعالی (Bioactivity): این اصطلاح به چگونگی تعامل مواد دندانی با محیط بیولوژیکی داخل دهان اشاره دارد. واکنش‌های شیمیایی می‌تواند بین مواد و بافت‌های دندان رخ دهد که بر عملکرد و ادغام آن‌ها تأثیر می‌گذارد [6].

سخت‌شدن شیمیایی (Chemical Curing): بسیاری از مواد دندانی تحت واکنش‌های شیمیایی خاصی قرار می‌گیرند که توسط دندانپزشکان آغاز می‌شود، مانند فعال‌سازی با نور برای کامپوزیت‌ها یا مخلوط کردن دو جزء برای سمان‌های گلاس آینومر. این فرآیندها خواص مواد را بهبود می‌بخشند و آن‌ها را برای کاربردهای مختلف دندانپزشکی مناسب می‌سازند [3][7].

پوسیدگی دندان و معدنی‌سازی مجدد

شیمی همچنین در درک و مدیریت پوسیدگی دندان بنیادی است.

مکانیسم‌های پوسیدگی دندان: فرآیند کانی‌زدایی شامل انحلال هیدروکسی آپاتیت در حضور اسیدهای تولید شده توسط باکتری‌ها است. درک این برهم‌کنش شیمیایی برای توسعه اقدامات پیشگیرانه و درمان‌های مؤثر ضروری است [8].

فلوراید و معدنی‌سازی مجدد: فلورایدها با ترویج معدنی‌سازی مجدد مینای دندان نقش مهمی در سلامت دندان ایفا می‌کنند. توانایی آن‌ها در افزایش رسوب مواد معدنی مانند کلسیم و فسفات در ساختار دندان یک حوزه کلیدی تحقیقاتی است [3][5].

حساسیت‌های شیمیایی در مراقبت‌های دندانی

دندانپزشکی بیولوژیک به چالش‌های منحصر به فردی می‌پردازد که بیماران دارای حساسیت‌های شیمیایی با آن روبرو هستند. دندانپزشکی مرسوم اغلب از مواد شیمیایی مصنوعی استفاده می‌کند که ممکن است باعث واکنش‌های نامطلوب در افراد حساس شود. درک خواص شیمیایی مواد و روش‌های دندانپزشکی امکان توسعه جایگزین‌های ایمن‌تر و زیست‌سازگارتر متناسب با نیازهای بیمار را فراهم می‌کند [9].

کاربردها

کاربرد شیمی در دندانپزشکی وسیع و برای پیشرفت مراقبت‌های بهداشت دهان و دندان ضروری است. اصول شیمیایی مختلفی برای توسعه مواد، تکنیک‌ها و درمان‌هایی استفاده می‌شوند که اقدامات دندانپزشکی و نتایج بیماران را بهبود می‌بخشند.

مواد ترمیمی

یکی از مهم‌ترین پیشرفت‌ها در دندانپزشکی، توسعه کامپوزیت‌های رزینی است که به دلیل تطبیق‌پذیری و جذابیت ظاهری، مواد ترجیحی برای ترمیم دندان‌های خلفی هستند [12]. این کامپوزیت‌ها به عنوان مواد رزینی واکنش‌پذیر شروع می‌شوند که تحت فرآیندهای شیمیایی، مانند فعال‌سازی نوری یا مخلوط کردن دو جزء، قرار می‌گیرند تا به یک ترمیم بادوام و طبیعی دست یابند [3]. توانایی اتصال مستقیم به ساختار دندان، اثربخشی این مواد را در ترمیم حفره‌ها و بازگرداندن فرم و عملکرد دندان‌های آسیب‌دیده افزایش می‌دهد [13].

درمان‌های پیشگیرانه

فلوراید یکی دیگر از عوامل شیمیایی کلیدی مورد استفاده در دندانپزشکی است که به دلیل نقش آن در پیشگیری از پوسیدگی دندان شناخته شده است. این ماده به معدنی‌سازی مجدد و محافظت از مینای دندان کمک می‌کند و به طور قابل توجهی به طرح‌های بهداشت عمومی با هدف کاهش پوسیدگی، به ویژه در بیماران جوان که دندان‌هایشان هنوز در حال توسعه است، کمک می‌کند [10]. ادغام فلوراید در خمیر دندان و آب آشامیدنی به عنوان یک استراتژی ضروری در ارتقای سلامت دهان و دندان ثابت شده است.

اقدامات بالینی

در حوزه اقدامات بالینی، دوره‌های پیشرفته بر سنتز و اجرای طرح‌های درمانی جامع تمرکز دارند که شامل توالی دقیق داده‌های تشخیصی و مراحل درمان است [14]. متخصصان دندانپزشکی دانش شیمی خود را برای درک برهم‌کنش‌های بین مواد مختلف و بافت‌های بیولوژیکی به کار می‌برند تا از مراقبت مؤثر از بیمار اطمینان حاصل کنند. به عنوان مثال، درک فرآیندهای شیمیایی در درمان بیماری پریودنتال به دندانپزشکان امکان می‌دهد تصمیمات آگاهانه‌ای در مورد مدیریت بیمار و گزینه‌های درمانی بگیرند.

تحقیق و توسعه

شیمی همچنین نقش مهمی در تحقیقات دندانپزشکی ایفا می‌کند، جایی که دانشمندان مواد، درمان‌ها و تکنیک‌های جدیدی را با هدف بهبود علم دندانپزشکی و مراقبت از بیمار بررسی می‌کنند. تحقیق در مورد خواص و برهم‌کنش‌های مواد دندانی، از جمله کامپوزیت‌های رزینی و سرامیک‌ها، به توسعه راهکارهای نوآورانه‌ای کمک می‌کند که از هر دو حوزه دندانپزشکی پیشگیرانه و ترمیمی پشتیبانی می‌کنند [10]. این تحقیقات مداوم به گذار دندانپزشکی از یک مدل واکنشی به یک مدل پیشگیرانه کمک می‌کند و بر پیشگیری و استفاده از مواد پویا که از معدنی‌سازی طبیعی دندان پشتیبانی می‌کنند، تأکید دارد [3].

تحقیق و نوآوری‌ها

تکامل مواد دندانی

مواد دندانی در طول سال‌ها دستخوش پیشرفت‌های قابل توجهی شده‌اند و چشم‌انداز دندانپزشکی را تغییر داده‌اند. این حوزه که در ابتدا تحت سلطه مواد سنتی مانند آمالگام بود، تکامل یافته و اکنون شامل گزینه‌های نوآورانه‌ای مانند نانومواد است که کیفیت زیبایی، دوام و زیست‌سازگاری را در روش‌های دندانپزشکی افزایش می‌دهند [2][5]. ادغام این مواد پیشرفته منعکس‌کننده روند گسترده‌تری به سمت بهبود مراقبت و راحتی بیمار است.

نوآوری‌های اخیر در فناوری‌های دندانپزشکی

نوآوری‌ها در مواد دندانی همچنان به شکل‌دهی حرفه دندانپزشکی ادامه می‌دهند.

نانوتکنولوژی: نانومواد، که با ذرات در مقیاس نانو مشخص می‌شوند، در مواد مختلف دندانی ادغام شده‌اند تا خواص مکانیکی را بهبود بخشند، اثرات ضدباکتریایی ارائه دهند و یکپارچگی بافت را افزایش دهند [2][5]. این ادغام برای توسعه موادی که بتوانند بهتر در برابر چالش‌های محیط دهان مقاومت کنند، حیاتی است.

مواد زیست‌فعال: مواد دندانی زیست‌فعال طراحی شده‌اند تا به طور فعال با سیستم‌های بیولوژیکی درگیر شوند. این مواد می‌توانند یون‌های مفیدی مانند کلسیم و فسفات آزاد کنند که معدنی‌سازی مجدد ساختار دندان را ترویج می‌کنند و به‌ویژه در دندانپزشکی پیشگیرانه و ترمیم‌ها مؤثر هستند [2][15].

مواد هوشمند: مواد دندانی هوشمند مجهز به پاسخگویی به تغییرات محیطی در حفره دهان هستند. آن‌ها می‌توانند عوامل درمانی آزاد کنند یا وجود عفونت‌ها را سیگنال دهند، که راه را برای رویکردهای نوآورانه در دندانپزشکی پیشگیرانه و تشخیصی هموار می‌کند [2][5]. چنین موادی گامی مهم در جهت متناسب‌سازی درمان‌های دندانپزشکی با نیازهای فردی بیمار هستند.

پاسخ به چالش‌ها در آموزش دندانپزشکی

به موازات این نوآوری‌های مواد، آموزش دندانپزشکی نیز برای مقابله با چالش‌های معاصر در حال تحول است. مربیان به طور فزاینده‌ای بر اهمیت دانش پداگوژیک در پرورش شیوه‌های تدریس نوآورانه تمرکز دارند [11]. توسعه مشترک میان مربیان در غلبه بر موانع مربوط به پذیرش فناوری‌ها و روش‌های جدید در کلاس درس، به ویژه با توجه به چالش‌های اخیر ناشی از همه‌گیری COVID-19، ضروری ثابت شده است [11][16].

نقش همکاری بین‌حرفه‌ای

برای آماده‌سازی مناسب فارغ‌التحصیلان برای چالش‌های آینده، آموزش دندانپزشکی باید بر تمرین همکاری بین‌حرفه‌ای تأکید کند. این شامل توسعه برنامه‌های درسی است که امکان مراقبت یکپارچه از بیمار را فراهم می‌کند و بدین ترتیب اطمینان حاصل می‌شود که متخصصان آینده دندانپزشکی برای کار مؤثر در تیم‌های متنوع مراقبت‌های بهداشتی مجهز هستند [11]. انطباق مداوم استراتژی‌های آموزشی برای گنجاندن فناوری‌ها و مواد جدید در پرورش نسل جدیدی از دندانپزشکان سازگار و باکفایت حیاتی است [2][11].

تلفیق آموزشی

مروری بر تدوین برنامه درسی در دندانپزشکی

در سال‌های اخیر، تغییری به سمت برنامه‌های درسی مبتنی بر شایستگی در آموزش دندانپزشکی صورت گرفته است که ارزیابی مجدد و عمیق برنامه‌های موجود را ایجاب می‌کند. این رویکرد نه تنها به شناسایی شکاف‌ها و افزونگی‌ها در برنامه درسی کمک می‌کند، بلکه اساتید رشته‌های مختلف را قادر می‌سازد تا در تقویت نتایج یادگیری همکاری کنند [17]. یک برنامه درسی خوب یکپارچه به دانشجویان اجازه می‌دهد تا به جای درگیر شدن در تفکر بخش‌بندی شده که معمولِ دوره‌های پیش‌بالینی سنتی است، از یک پایگاه دانش جامع بهره‌برداری کنند. این امر برای آماده‌سازی فارغ‌التحصیلانی که در مراقبت از بیمار در چارچوب اقدامات بالینی دنیای واقعی صلاحیت دارند، ضروری است [17].

یادگیری فعال و روش‌های نوین تدریس

یادگیری فعال با درگیر کردن دانشجویان در وظایف فکری سطح بالا مانند تجزیه و تحلیل، ترکیب و ارزیابی، نقش مهمی در آموزش دندانپزشکی ایفا می‌کند [18]. روش‌هایی مانند کلاس‌های درس معکوس، یادگیری مبتنی بر شبیه‌سازی و گیمیفیکیشن محیط آموزشی جذاب‌تری را ایجاد می‌کنند که فراتر از آموزش سنتی مبتنی بر سخنرانی است [18]. ادغام یادگیری به کمک کامپیوتر از اصول کلیدی آموزش مؤثر، مانند تشویق مشارکت فعال، پرورش همکاری دانشجویان و افزایش ارتباطات از طریق پلتفرم‌های دیجیتال پشتیبانی می‌کند [17].

تلفیق حوزه‌های گوناگون دانش

آینده آموزش دندانپزشکی مستلزم ادغام حوزه‌های محتوایی مختلف، از جمله علوم بالینی، زیست‌پزشکی، سلامت جمعیت و علوم رفتاری است [11]. این رویکرد بین‌رشته‌ای در رسیدگی به چالش‌های مراقبت‌های بهداشتی پیش‌بینی شده تا سال 2040 بسیار مهم است. تیم‌های آموزشی مشترک که متخصصان حوزه‌های مختلف را گرد هم می‌آورند، می‌توانند فرصت‌های یادگیری بین‌حرفه‌ای را تسهیل کرده و تجربه آموزشی دانشجویان دندانپزشکی را غنی کنند [11].

شناسایی مفاهیم آستانه‌ای

مربیان همچنین باید بر شناسایی "مفاهیم آستانه‌ای" تمرکز کنند - آن ایده‌های بنیادینی که درک دانشجویان را تغییر می‌دهند و راه‌های جدیدی از تفکر را در این رشته می‌گشایند. شناخت مفاهیم آستانه‌ای مرتبط بالینی، مانند تمرین بازتابی و همدلی، می‌تواند طراحی برنامه‌های درسی را به طور قابل توجهی ارتقا دهد و دانشجویان را در شیوه‌های معنادارتری از تفکر درباره حرفه دندانپزشکی درگیر کند [19]. با حمایت مؤثر از دانشجویان در گذار از درک‌های سنتی به معاصر، مربیان می‌توانند موانع یادگیری را برطرف کرده و از نتایج آموزشی جامع اطمینان حاصل کنند [19].

رویکرد یادگیری مبتنی بر مسئله (PBL)

اجرای یادگیری مبتنی بر مسئله (PBL) یکی دیگر از جنبه‌های حیاتی تلفیق آموزشی در دندانپزشکی است. این روش آموزشی نیازمند یک برنامه درسی به دقت سازماندهی شده است که نتایج از پیش تعیین شده برنامه را با مسائل مرتبطی که کسب محتوای لازم را تسهیل می‌کنند، همسو سازد [20]. یک چارچوب موفق PBL شناسایی مسئله، همکاری گروه کوچک و محیط یادگیری دانشجو-محور را در هم می‌آمیزد و رویکردی مبتنی بر پرسشگری ایجاد می‌کند که هم تعامل یادگیری و هم توسعه شایستگی را افزایش می‌دهد [20].

منابع

[1]: Lecture Notes on Chemistry for Dental Students - Nature

[2]: Advancements in Dental Materials: Shaping the Future of Oral Health

[3]: The Chemistry of Dental Adhesives: How They Bond Restorations ...

[4]: Toxicological Elements of Dentistry - Hazards, Safety and Dental ...

[5]: It's Chemistry, Not Magic: Understanding the Chemical Processes ...

[6]: Materials for Dentistry—Raising the Bar - Frontiers

[7]: Tooth filling materials Dental amalgams & alternative materials

[8]: Dental Chemistry | Just the Basics!

[9]: How Biological Dentists Help Patients with Chemical Sensitivities

[10]: Resin Composites in Posterior Teeth: Clinical Performance and ...

[11]: What Exactly Is Composite Resin? - Cooley Smiles - Lynnwood

[12]: Bachelor of Arts in Chemistry (Pre-Dental) - Fort Hays State University

[13]: Curriculum | Touro College of Dental Medicine

[14]: Chemical properties of dental materials | PPTX - Slideshare

[15]: Creativity as a framework for innovation in dental education - Frontiers

[16]: Chemical aspects of dentistry | Journal of Chemical Education

[17]: Educational models for dental instruction

[18]: Innovative Teaching Methods in Dental Education - full

[19]: Methods of Teaching and Assessment | ADEE

[20]: Innovative teaching methods in dental education

"""

# 3. Text Processing Functions

def process_text(text):

\# Reshape Arabic/Persian text and apply BiDi

reshaped_text = arabic_reshaper.reshape(text)

bidi_text = get_display(reshaped_text)

return bidi_text

# 4. Create PDF

class PDF(FPDF):

def header(self):

    pass

pdf = PDF()

pdf.add_page()

# Register the font

pdf.add_font("Vazir", fname=font_path)

pdf.set_font("Vazir", size=12)

# Set auto page break

pdf.set_auto_page_break(auto=True, margin=15)

lines = content.strip().split('\n')

for line in lines:

line = line.strip()

if not line:

    pdf.ln(5)

    continue



\# Process Persian text

processed_line = process_text(line)



\# Formatting based on simple heuristics

if line.startswith("کاربرد شیمی در دندانپزشکی"): # Title

    pdf.set_font("Vazir", size=18)

    pdf.cell(0, 10, processed_line, align='C', ln=True)

    pdf.ln(10)

elif line in \["خلاصه", "پیشینه تاریخی", "حوزه‌های کلیدی شیمی در دندانپزشکی", "کاربردها", "تحقیق و نوآوری‌ها", "پاسخ به چالش‌ها در آموزش دندانپزشکی", "تلفیق آموزشی", "منابع"\]: # Main Headers

    pdf.set_font("Vazir", size=14)

    pdf.multi_cell(0, 10, processed_line, align='R')

elif line in \["مواد دندانی", "مواد ترمیمی", "درمان‌های پیشگیرانه", "اقدامات بالینی", "تحقیق و توسعه"\]: # Subheaders

     pdf.set_font("Vazir", size=13)

     pdf.multi_cell(0, 10, processed_line, align='R')

else: # Body Text

    pdf.set_font("Vazir", size=11)

    pdf.multi_cell(0, 8, processed_line, align='R')

# Save PDF

output_path = "Application_of_Chemistry_in_Dentistry_Persian.pdf"

pdf.output(output_path)

print(f"PDF saved to {output_path}")